Anıların sergilendiği, aktarıldığı günleri, yazıları seviyorum. İnsan hem geçmişi tazeliyor, hem de yeniden düşünüyor, geçmişle şimdiyi kıyaslıyor. Adana ve Mersin sonrası görev yaptığım Burdur'da o yıllarda iki lise vardı. Burdur Lisesi, Cumhuriyet Lisesi. Burdur Cumhuriyet Lisesi 100 öğretmenli değerli kadrosuyla büyük, güzel bir okuldu. Orada geçen yıllarım çok güzel anılarla doludur.
Burdur'da 9 yıl kaldık. Cumhuriyet Lisesi Rehber Öğretmenliğinden sonra Burdur Eğitim Yüksekokulu ve daha sonra 4 yıl olan Burdur Eğitim Fakültesinde öğretim görevlisi olarak çalıştım. O yıllarımı, öğretim görevlisi arkadaşlarımı, öğrencilerimi özlemle anarım.
Akdeniz ikliminden farklı soğuk bir yöreye gitmiştik. Balkona çamaşır astığımda kazak kolları korkuluk gibi olurdu. Pazar yeri, sebzeleri çok bol ve güzeldi. Tarım ve hayvancılık gelişmişti. Okuma oranı yüksekti. Burdur 'da bedelli askerlik gündemdeydi. İlk gittiğimizde ne çok fotoğrafçı var diye düşünmüştük. Asker fotoğrafları meşhurdu.
Tüm meslek yaşamımda çok severek çalıştım. Bugün halâ arkamdan "Makbule Öğretmenim" diyen bir ses duysam çok mutlu olurum. İçim titrer, yeniden çalışmam gerekse gene çalışırım. Bu sevgi hep karşılıklı sürdü, hiç azalmadı. Kaç yaşında olursa olsun, kişiye, kişiliğe saygı duyduğunuzda, karşılığında cömertçe sevgi alıyorsunuz. Sevgi, saygı, güven, anlayış ve hoşgörü, her kapıya uyan anahtarlar gibi başarı ve mutluluğa giden yolları daha belirgin kılıyor, hayata anlam katıyorlar...
Makbule ABALI
04.06. 2020
ne güzel anılar öğretmeniiiim :)
YanıtlaSil