Geçmişe bir göz attığınızda babanızı nasıl hatırlıyorsunuz? Bölük pörçük anılarınızda ondan geriye kalan neler var? İdeal baba tarifini yapmak çok zor tabii. Onunla yaşadığınız günleri, anları, saatleri düşünün. Size o anı unutturmayan, belleğinizde bir tablo gibi kalan ne var?
Bisiklete binmeyi öğrenirken düştüğünüz o an mı? Elinizde sepetlerle meyve toplamaya gittiğiniz zaman mı? "Benim arslan oğlum deyişi mi? Bir gün çok istediğiniz o kitabı getirişi mi? "Biricik Prensesim" diyerek karşılayışı mı? Onunla birlikte mutfakta annenize sürpriz salata veya yemek yapmanız mı?
Acaba babanız kızlarıyla oğullarına hep farklı mı bakardı? Kız çocuk ancak belli bir yaşa kadar mı okula giderdi? Erkek çocuklar ev işine hiç karışmaz mıydı? Haksız yere yenen bir tokadın acısı gelecekte kimlerin yüzünde tekrarlanacaktı? Küçük yaşta babasını kaybeden bir çocuğun acısını kim, nasıl telafi edebilir?
Kardeşler arası yanlış kıyaslamalar, çocukların önünde anne-babanın tartışması, yalanlar sonradan nelere mal olacaktır?
Zordur baba olmak. Ama baba örnektir, rol-modeldir. "Bir gün babam ve ben..." diye başlayan bir öykü , anılar zincirinde hemen yerini bulur. Keşke çocuklar günlük tutabilseler. Kuşaktan kuşağa ne öyküler aktarılır böylece. Sevdiklerinizle anı biriktirin. Gelecekte onlara çok ihtiyacınız olacak.
Yitirdiğimiz babaları saygıyla anıyor, tüm babalara sağlıklı, huzurlu, anlamlı bir ömür diliyoruz.
Makbule ABALI
O kadar uzun ki bu soruların cevabı... Güzel hatırlanmak galiba önemli olan. O iki heceyi düşündüğünüzde dahi kendinizi sevilmiş, güvenilmiş bir çocuk olarak hissetmeniz.
YanıtlaSilÇocukların babalarını güzel hatırlamaları çok önemli, haklısınız. Küçük kırgınlıklar olmuştur belki ama özde kalan güzel şeyler unutulmuyor. Küçük şeyler bütünü tamamlıyor.
SilSevgiyle.
Babalar anneler, genelde yetişkinler farkında değiller çocuklar üzerindeki büyük etkilerinin. Çocukken eğilip kırıldıysa, kendini değerli ve güvende hissetmediyse ileride farkında olmasa da işi zor oluyor o çocuğun... Bir de evine ekmek getirmek için didinen babalar var, çocuğuna sevgisini ancak bu yolla anlatabilen. Şimdiki babalar başka koşulların babaları...
YanıtlaSilÇocukların hayatında şimdi ve gelecek geçmişten besleniyor.Hele şiddet olayları çocukların yaşamında derin yaralar açıyor.Aşağılanma, küfür, ya da farkında olmadan kıyaslamalar çocuğun öz güvenini yitirmesine neden oluyor. Giden yılları geri getirmek imkansız.Kadın veya erkeklerden nefret etmeye kadar uzanan bir süreç başlıyor.
SilSevgiyle.
Onlara minnet borçluyuz...
YanıtlaSilAynı düşüncedeyim. Annelere, babalara yılların emek ve çabasıyla minnet ve teşekkür borçluyuz.
SilEsenlikler diliyorum.
hıhım evet haklısın ki :)
YanıtlaSilOrtak görüş ve düşüncede olmak ne güzeldir Derin.
SilSevgiler.
Babanla ilgili anlatacak oyke çok şey var ki eminim hepimiz iç in aynı şey geçeridir.
YanıtlaSilSevgiyle kalın öğretmenim ...