Masmavi gökyüzü kızıla bulandı ansızın
Alevler yükseldi görkemli ağaçların arasından
Kozalaklar patlıyor gümbür gümbür
Kapkara dumanlar sardı dört bir yanı
Kıyı şeridinde mavi, renk değiştirdi kırmızıyla...
Az sonra yerleşim yerlerindeydi alevler,
Alevler yükseldi, çığlıklar arttı
Yılların birikimi bir anda gitti,
Önce evin damı çöktü,
Sonra duvarlar...
Hayvanlar ağlar mı?
Ağıldaki hayvanlar ağlıyor adeta
Bir çocuk yeni doğmuş buzağıyı kucaklamış,
Bir diğeri çaresiz, otların üzerine su püskürtüyor.
Kuşarın kanatları alev topu gibi,
Uçmak için çırpınıyorlar.
Kaplumbağaların sırtlarındaki evleri bile yanmış;
Yüz yıllık ömürlerini tamamlayamadan...
Koyunlar, kuzular, keçiler
Kavrulmuş gibiydi tüyleri
Cehennem ateşi kavurdu toprağı,
Dört bir yanı...
Sular bile yetişemedi ateşin şiddetine
Bir felaket günü ki anlatılmaz;
Yürekler yandı, canlar kavruldu,
Tutuştu hepten değerler...
Makbule ABALI, 2021
Cehennemi yaşıyoruz hepberaber.. Gözümüzde yaş, boğazımızda haykıracak ses bırakmadılar.. :((
YanıtlaSilÖyle bir cehennem ki; iyiler, kötüler ayırt edilemez oldu. Çocukların, bebelerin bile canları yandı. Yılların birikimi bir anda kül oldu. Gözümüzdeki yaşı gören, hançeremizdeki sesi duyan yok...
SilNe kadar üzgünüm anlatamam...
YanıtlaSilÖyle ustaca çekilmiş fotoğraflar var ki olup bitenleri adeta yaşıyor insan. Yangın, yanık hep beni ürpertir. Bu kadar büyük çapta olması korkunç elbette. Dilerim daha kötü günler yaşamayız.
Sil